Ik ben net terug uit Libanon.

Ik was daar met een groep Belgische jongeren die in Ein el Helweh samen met een groep Palestijnen een jeugdhuis dat helemaal vervallen was, opgeknapt hebben.

Een heel mooi gemeenschapsproject waarover de jongeren daar ter plaatse razend enthousiast waren. Het was de eerste keer dat het hen overkwam dat een buitenlandse groep met hen kwam werken en ze hebben zich dan ook echt uit de naad gewerkt om er alles uit te halen wat maar kon.

Daarnaast echter deden we een paar bezoeken ook aan andere kampen en daar wil ik het hier even over hebben. De situatie in Nahr el Bared heeft zijn gevolgen voor alle andere vluchtelingenkampen omdat de mensen uit Nahr el Bared letterlijk alle kanten op gevlucht zijn.

Uiteraard is de toestand in Baddawi kamp het ergste van al: je kan daar letterlijk je armen niet meer uitstrekken door het vele vele volk.De zaak is op alle gebieden nl voedsel, medisch, hygienisch, psychologisch gebied onhoudbaar aan het worden. De schooltjes, zaaltjes, elk plaatsje zit volgepropt met families die gevlucht zijn. De situatie is erbarmelijk slecht, er zijn letterlijk tekorten op alle vlakken. Vele mensen hebben nog alleen de kleren die ze droegen op het moment van hun vlucht. Mensen klampen je op alle manieren aan om hun verhaal te doen, ze zijn kompleet getraumatiseerd en ik moet zeggen dat het me op een bepaald moment zelf ook echt te veel werd. We ontmoetten families in Baddawi, Shatila, Burj el Barasjne, Ein el Helweh, Rashedieh waarvan de man of zoon nog in Nahr el Bared zit omdat hun huis gebombardeerd werd op het ogenblik dat ze weg waren zonder hun pas op zak. Die mensen kunnen niet vluchten omdat je zonder identiteitsbewijs het Libanese leger niet kan passeren gezien ze niet kunnen bewijzen dat ze niet tot Fatah el Islam behoren.

Ze zoeken tussen het puin naar hun identiteitspapieren terwijl hun familie in één of ander kamp angstig wacht zonder contact of nieuws.

Naast de direct menselijke gevolgen ontwricht de situatie ook op andere gebieden de samenleving.

Wat moet er met deze mensen verder gebeuren? Waar moeten ze naartoe? Zoals het nu is kan het niet meer verder. Wat als straks de school terug zou moeten herstarten? De scholen zijn niet beschikbaar wat dus extreme gevolgen heeft voor onderwijs.

Elke Palestijn die uit Nahr el Bared vluchtte en daar een zaakje of winkeltje had is zijn inkomen kwijt.

Het jeugdcentrum in Shatila waar we een projectje hebben is volgestouwd met noodrantsoenen en medicatie dus jeugdactiviteiten gaan er niet meer door.

Zo kan ik nog wel een tijdje doorgaan.

We hebben heel wat beeldmateriaal dat we zullen gebruiken om te proberen er hier in België iets aan te doen.

Daarom ook een oproep naar iedereen die ideeën heeft, één of ander initiatief wil nemen, geld wil storten, een activiteit wil organiseren: Doen gewoon! Het is echt mééééér dan nodig!

Alle ideeën en initiatieven zijn welkom!

noodrekeningnummer: 744-0417017-55 recht op terugkeer / vermelding Nahr el Bared noodhulp